جان من باشی کدام را می چینی؟

چشم زیتون سبز در کاسه، سینه ها سیب سرخ در سینی

لب میان سفیدی صورت، چون تمشکی نهاده بر چینی

سرخ یا سبز؟ سبز یا قرمز؟ ترش یا تلخ؟ تلخ یا شیرین؟

تو خودت جای من اگر باشی, ابتدا از کدام, می چینی؟,

با نگاهی، تبسمی، حرفی، در بیاور مرا از این تردید

ای نگاهت محصل شیطان، اخم هایت معلم دینی!

هر لبت یک کبوتر سرخ است، روی سیمی سفید، با این وصف

خنده یعنی صعود بالایی، همزمان با سقوط پایینی

می شوی یک پری دریایی، از دل آب اگر که برخیزی

می شوی یک صدف پر از گوهر، روی شن ها اگر که بنشینی

هرچه هستی بمان که من بی تو، هستی بی هویتی هستم

مثل ماهی بدون زیبایی، مثل سنگی بدون سنگینی

غلامرضا_طریقی